-
1 wybielić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybielić (się)
-
2 wybielić się
сов.побеле́ть, стать (бо́лее) бе́лым; вы́белиться -
3 wybielić\ się
сов. побелеть, стать (более) белым; выбелиться -
4 wybielić się
обілитися -
5 wybiel|ić1
pf — wybiel|ać impf Ⅰ vt 1. (uczynić białym) to bleach [ubrania, tkaniny, papier]; to whiten [zęby, cerę] 2. przen. (usprawiedliwić) to justify- wybielić kogoś to whitewash sb- obrona starała się wybielić przeszłość oskarżonego the defence attempted to whitewash the defendant’s past3. (powlec cyną przedmiot metalowy) to tinplate 4. książk. (rozjaśnić) to whiten, to lighten- księżyc wybielił rysy jej twarzy the moon lightened her faceⅡ wybielić się — wybielać się 1. (stać się bielszym) to whiten, to become bleached a. white 2. przen. (usprawiedliwić się) to put on a good frontThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybiel|ić1
См. также в других словарях:
wybielić — dk VIa, wybielićlę, wybielićlisz, wybielićbiel, wybielićlił, wybielićlony wybielać ndk I, wybielićam, wybielićasz, wybielićają, wybielićaj, wybielićał, wybielićany 1. «uczynić coś białym, bielszym poddając działaniu środków naturalnych (np.… … Słownik języka polskiego
wybielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybielaćam, wybielaća, wybielaćają, wybielaćany {{/stl 8}}– wybielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wybielaćlę, wybielaćli, wybielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potomność — ż V, DCMs. potomnośćści, blm «przyszłe pokolenia, te, które nastąpiły lub nastąpią w przyszłości; potomkowie, następcy; okres, który nastąpi, czasy przyszłe» Być uznanym przez potomność. Przekazać coś potomności. Chcieć się wybielić w oczach… … Słownik języka polskiego
